کرامات امام رئوف ایران زمین حضرت رضا(ع) به نقل از آیت الله بهجت

عنایات امام رضا علیه‌السلام به زائران خود

دیده و شنیده شده است که اشخاصی در مشاهد مشرفه به امامی که صاحب ضریح است، سلام کرده و جواب سلام را شنیده‌اند. شخصی گفته است: هر وقت برای زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام به مشهد مشرف می‌شوم ـ شاید در هر سال یک زیارت بیشتر نمی‌کرده است ـ در هر بار در زیارت اول، با وجود ازدحام جمعیت، تا ضریح راه برایم باز می‌شود، به ضریح نزدیک می‌شوم و زیارت می‌کنم و حضرت رضا علیه‌السلام خرجی راه و حتی مقداری پول برای خرید سوغات را نیز به من می‌دهند. در خانه‌ای که ما[١] در مشهد بودیم نیز علویه‌ای بود که می‌گفت: هر وقت که برای زیارت به حرم می‌روم، برای من هم راه به سوی استلام[٢] ضریح باز می‌شود.

در محضر بهجت، ج١، ص۶٩

وای بر ما اگر...

وای بر کسی که حضرت حجت عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف بداند که او در تحصیل موافقت و رضای آن حضرت و یا در مخالفت آن حضرت بی‌اعتنا و لااُبالی است. در امور مالی به مردم بگوید که دست من دست اوست و نماینده‌ او هستم، و در کارهای دیگر چنین نباشد! خدا نکند ما این‌گونه باشیم! خصوصاً اینکه میل داریم در آخر زندگی و دم مرگ به داد ما برسد و به شفاعتش بلاهای ما رفع شود. آیا می‌شود از اول کار از او جدا باشیم و در آخر کار تمایل داشته باشیم از ما دستگیری کند؟!

آقای طبیبی در نزدیکی وفاتش، به همه‌ انوار معصومین علیه‌السلام سلام کرد و تعظیم نمود، ولی هیچ‌کدام از حضار کسی را نمی‌دیدند!

آن بزرگواران که در وقت وقتش به آنها احتیاج داریم، نباید کاری کنیم که دم آخر بگویند: ما این شخص را نمی‌شناسیم!

تفاوت مراتب ایمان و تقوا، و یقین ما و علمای گذشته بسیار است، صد سال فاصله‌ی بین ما و آنها، مانند هزار سال است! دعاکردن و زود مستجاب‌شدن برای آنها اصلاً چیز عادی عادی بوده، ولی حالا اگر کسی بگوید: «دعا کردم و مستجاب شد»، خیلی نادر است.

نقل کرده‌اند که آقایی که فاصله‌ی وفاتش با وفات مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری رحمه‌الله یک هفته بود، در مشهد بود و خانواده‌اش در عراق بودند به حرم امام رضا علیه‌السلام مشرف شد و عرض کرد: خانواده‌ام...[٣] بلافاصله شخصی از کنارش گذشت و مقداری پول به او داد؛ ولی او روکرد به حضرت و عرض نمود: «این نه مناسب کرم شما است!» تا اینکه مقدار دیگری به او می‌رسید. باز گفت: «کم است!» پس از جریان یکی از علمای مشهد در صحن به او می‌رسد و می‌گوید: «معلوم می شود معامله ی شما با حضرت خوب است!» همان اندازه که می خواسته از جیبش در می‌آورد و به او می‌دهد.

در محضر بهجت، ج١، ص١٠١

اتحاد و ارتباط اهل‌بیت علیهم‌السلام با یکدیگر

پارسال شخصی در مشهد کنار من آمد و گفت: دیشب در حرم امام رضا علیه‌السلام پنج کرامت از حضرت مشاهده کردم. همچنین عجیب اینکه امسال شنیدم، دو نفر که هر دو عرب و از معاودین مقیم مشهد که به بیماری سخت مبتلا بودند، جداگانه برای شفا و قضای حاجت خویش به امام رضا علیه‌السلام متوسل شده‌اند و هر دو گفته‌اند: همان شب توسل در خواب حضرت معصومه علیهاالسلام را دیدیم که فرمود: «حضرت رضا علیه‌السلام فرمودند: حاجت شما برآورده شده است» و به یکی از آنها که کنارِ سرش به عمل جراحی احتیاج داشته، فرمود: «دیگر احتیاج به عمل نداری»، و به دیگری فرمود: «خیلی گریه کردی، زیاد گریه نکنید؛ زیرا حضرت از گریه‌ شما زوار و دوستان، متأذّی و متأثّر می‌شود».

از اینجا استفاده می‌شود که حضرت رضا و حضرت معصومه علیهماالسّلام با هم اتحاد و اتصال دارند، بلکه همه نور واحدند؛ لذا انسان به هرکدام که متوسل شود، از دیگری جواب می‌گیرد، البته مصححی در کار هست. همچنان که از حضرت رسول صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم حاجت خواسته‌اند و ایشان به حضرت امیر علیه‌السلام و آن حضرت به امام حسن تا امام زمان علیهم‌السلام حواله داده‌اند؛ زیرا مجری امور در این زمان، آن حضرت است.

در محضر بهجت، ج١، ص ١٧٣

نعمت وجود حرم امام رضا علیه‌السلام در ایران

حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام نعمت بزرگ و گران‌قدری است که در اختیار ایرانی‌هاست، عظمتش را خدا می‌داند، به‌حدی که امام جواد علیه‌السلام می‌فرماید: «زِیارَةُ أَبی أَفْضَلُ مِنْ زِیارَةِ الْحُسَینِ علیه‌السلام لأِن الْحُسَینَ علیه‌السلام یزُورُهُ الْعامةُ وَ الْخاصةُ، وَ أَبی لایزُورُهُ إِلا الْخاصةُ؛ زیارت پدرم از زیارت امام حسین علیه‌السلام افضل است، زیرا امام حسین علیه‌السلام را عامه و خاصه زیارت می‌کنند، ولی پدرم را جز خاصه (شیعیان دوازده امامی) زیارت نمی‌کنند».[۵]

لذا کرامات از ضریح آن حضرت بیشتر از ضریح امام حسین علیه‌السلام ظاهر می‌شود. بنابراین، ایرانی‌ها باید نعمت حرم حضرت امام رضا علیه‌السلام را که زیارت آن برایشان فراهم است، مغتنم بشمارند.

در محضر بهجت، ج١، ص٣٢٨

از معدن نور استضائه کنید!

یکی از شاگردان عرض کرد: در ماه رمضان می‌خواهم به مشهد مشرف شوم. حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره فرمودند: خَیرَ مَشْهَدٍ تَشْهَدُونَ (در بهترین محل حضور، حاضر می‌شوید و می‌روید) در آنجا سعی کنید از معدن نور استضائه کنید و معدن نور را استخراج نمایید.

در محضر بهجت، ج٢، ص٢۵۶

امامزاده‌ها سفره‌های رحمتند!

سؤال: گفته می‌شود هر کس در سفر اول زیارت حضرت امام رضا علیه‌السلام حاجتی داشته باشد، آن حضرت آن حاجت را برمی‌آورد، آیا این حرف درست است؟

جواب: چنین معروف است، ولی در هر سفر بلکه در همه‌جا و همیشه آن حضرت حوائج را بر آورده می‌کند، بلکه امامزاده‌های آنها سفره‌های رحمتند و چه‌بسا نسخه‌ی دردهای ظاهری و باطنی ما به دست یکی از آنها باشد. خود را از زیارت مشاهد آنها محروم نکنیم.

در محضر بهجت، ج٢، ص٢٧٧